Biografie Encarnita

Encarnita Ortega Pardo werd op 5 mei 1920 in een christelijk gezin in Pontevedra (Spanje) geboren. Ze bracht haar kinder- en jeugdjaren in Galicië en Aragon door. In 1941 nam ze in Alacuás (Valencia) deel aan bezinningsdagen die geleid werden door de heilige Jozefmaria Escrivá en God liet haar de roeping tot het Opus Dei zien.

Encarnita maakte zich het onderricht van de stichter van het Opus Dei al snel eigen en ze benutte de dagelijkse bezigheden om de christelijke deugden te smeden. Haar geloof in God en haar liefde voor de zielen kwam tot uiting in een houding van dienstbaarheid, waardoor zij zichzelf vergat en zich richtte op het geestelijke en materiële welzijn van de personen waarmee ze in contact was. In 1946 verhuisde zij naar Rome waar ze met de heilige Jozefmaria meewerkte aan de verbreiding van het Opus Dei over de wereld. In 1961 keerde ze terug naar Spanje waar ze, met het doorzettingsvermogen dat haar eigen was, in verscheidene apostolaatswerken meewerkte. De laatste jaren van haar leven woonde ze in Valladolid.

In 1980 werd geconstateerd dat ze kanker had. Ze heeft vijftien jaar lang met deze ziekte geleefd, zonder haar intense werkritme te verminderen. Ze heeft de wil van God op een heldhaftige manier liefgehad en anderen de heiligende waarde van het Kruis helpen ontdekken door zich te verenigen met het Kruis van Christus.

Door een intens gebedsleven dat zich in alle omstandigheden uitte in een liefdevolle dialoog met de Heer, kon zij de vriendschap met mensen omzetten in een gelegenheid anderen te helpen Christus te ontmoeten. Veel personen zijn door het contact met Encarnita dichter bij God gekomen en hebben de christelijke zin van hun leven in een nieuw licht leren zien. Ze is op 1 december 1995 in Pamplona in geur van heiligheid gestorven. Het proces van zaligverklaring is in 2009 in Valladolid geopend.