Twee uur vanmiddag vertrekken wij als groep met lijn 19 naar de Basilica di Sant' Eugenio. De kerkdeuren zullen om 15.00 uur geopend worden, dus is er nog voldoende tijd voor onderlinge gesprekken. Ik verheug mij op de wijdingsplechtigheden.
Als de deuren even na drieën worden opengezet, weten de vele familieleden, vrienden en belangstellenden van de 38 wijdelingen snel de zitplaatsen te bezetten en vult de kerk zich tot de laatste stoel. Zelfs de staanplaatsen achter in de kerk zijn 'uitverkocht'.
Al vanaf het eerste moment van deze plechtige Mis voel je en weet je dat een aaneenschakeling van traditionele, mooie, inspirerende en ontroerende handelingen zal plaatsvinden. Zelf zit ik op de laatste stoel, achter in de kerk. Zo heb ik een mooi overzicht van het gebeuren in de Mis en kan ik de details volgen op het videoscherm.
In het misboekje staat Eugen Graas uit 'Paesi Bassi' als tweede vermeld. Vanuit de gehele wereld hebben, naast Eugen, 37 diakens naar deze dag toegewerkt en uitgekeken. Geholpen door Gods Geest, ontvangen zij vandaag het sacrament van het priesterschap.
Een paar details van de plechtigheden wil ik u niet onthouden: een krachtige preek over de Heilige Geest, het uitgestrekt op de grond liggen tijdens de Litanie van de Heiligen, het extra 'kneepje' van de prelaat tijdens de vaderlijke omhelzing met zijn nieuwe priesterzonen.
Het enthousiaste applaus dat aan het einde van de Mis weerklinkt, doet mij denken aan het eerste Pinksterfeest, 2000 jaar geleden: het vuur is bij 38 priesters ontstoken en zal niet meer doven. Indrukwekkend, prachtig, emotioneel, niet te bevatten; ofwel er zijn geen woorden voor!
Na afloop wordt in de binnentuin een receptie gegeven. Achtendertig ronde tafels staan in de tuin opgesteld. De vader en moeder van Eugen, zijn broers en zussen, zwagers en schoonzussen, tantes, vrienden, oud collega's en bekenden feliciteren hem en krijgen de tijd voor hun ontmoeting met priester 'Eugenio'.
Terwijl ik deze, vaak emotionele, momenten digitaal vastleg, gaan mijn gedachten terug naar mijn eigen ontmoetingen met Eugen van de laatste jaren. In al die uren van fietsen, lopen, praten en bidden heeft hij mij opgeroepen mijn leven te heiligen. Dank je wel, Eugen. Dank je wel lieve God, dat ik Eugen heb mogen ontmoeten.