“Iedereen weet hoe moeilijk het is voor jongeren als christen te leven. Onze cultuur en de media schotelen afleiding van de weg naar Christus voor. Het lijkt wel alsof dit het onmogelijk maakt Christus als het centrum van het leven te zien. Toch denk ik dat velen steeds beter zien dat de levensstijl die ons wordt voorgeschoteld, ons uiteindelijk leeg achterlaat.

De lezing en het Evangelie van vandaag (Deut. 30;15-20 en Lc. 9;22-25 – red.) laten zien wat wij onszelf moeten voorhouden en aan de jeugd moeten zeggen.

Oprechtheid is daarbij cruciaal. Jongeren moeten kunnen voelen dat wij niet alleen maar praten zonder christelijk te leven, maar dat wij juist spreken omdat wij de waarheid hebben gevonden als waarheid voor ons eigen leven. Alleen als wijzelf ons leven verenigen met dat van de Heer, worden onze woorden geloofwaardig en hebben zij een zichtbare en overtuigende logica.

De belangrijkste norm, niet alleen tijdens de vasten maar in heel het christelijk leven, is: kies voor het leven. Voor jullie liggen het leven en de dood. Kies het leven. Dit antwoord lijkt heel natuurlijk. Toch zijn er helaas steeds meer mensen die in zichzelf een wil tot vernietiging en dood koesteren. Met al zijn tegenstrijdigheden en valse beloften lijkt het leven hun uiteindelijk tegenstrijdig. Leven is dan niet langer een geschenk, maar een veroordeling.

God is uw leven, u heeft het leven gekozen en hebt gekozen voor God. Alleen door voor God te kiezen, wordt onze horizon verbreed, en alleen door voor God te kiezen, blijven we in de bron van het leven, dat sterker is dan de dood.

De vraag is dan, hoe je het leven vindt. We kennen de verleidingen: ‘Ga uit, neem wat je nemen kunt en zie vrijheid als ‘kunnen doen wat maar in je opkomt’.’ Maar we weten dat dit een dwaalweg is, omdat je zo uiteindelijk het leven niet vindt, maar de afgrond van het niets.

Kies leven. De lezing zegt: God is uw leven, u heeft het leven gekozen en hebt gekozen voor God. Alleen door voor God te kiezen, wordt onze horizon verbreed, en alleen door voor God te kiezen, blijven we in de bron van het leven, dat sterker is dan de dood. De keuze voor God is dus fundamenteel. Wie een leven begint zonder God, vindt zichzelf uiteindelijk terug in de duisternis.

Hoe vinden we God dan? Het Evangelie leert ons dat God geen onbekende is, geen hypothese. God heeft vlees en botten. Hij is een van ons en we kennen Hem bij gezicht en bij naam. Het is Jezus Christus, die tot ons spreekt in het Evangelie. Hij is mens én God. Als God koos hij voor de mens, zodat wij voor God zouden kunnen kiezen. Daarom moeten wij kennis van Hem hebben en bevriend met Hem raken. Dan kunnen wij met Hem onderweg zijn.

Dit is hét cruciale punt in onze pastorale zorg, in het bijzonder in die voor de jongeren. We moeten hun aandacht vestigen op het feit dat God bestaat op een heel concrete manier. En we moeten hun leren vrienden te zijn van Jezus Christus.

Ten derde: vriendschap met Jezus is geen vriendschap met iemand uit het verleden of met iemand die ver weg aan Gods rechterhand zit. Jezus is aanwezig in zijn Lichaam, dat nog steeds een lichaam van vlees en botten is: de gemeenschap van de Kerk. Wij moeten gemeenschappen bouwen die toegankelijker zijn en iets laten zien van de grote gemeenschap van de levende Kerk. De levende ervaring van een gemeenschap, met al haar menselijke zwakheden, maar niettemin een échte gemeenschap, met een duidelijke weg en een solide sacramenteel leven waarin wij de aanwezigheid van de Heer kunnen ervaren.

Zo kunnen wij ook de Tien Geboden leren. De lezing van vandaag zegt immers dat kiezen voor God betekent: leven volgens zijn Woord. Het lijken bevelen, maar eerst is er een geschenk: de vriendschap van de Heer. Later begrijpen wij dat deze wegwijzers een uitleg zijn van de realiteit van die vriendschap.

Begeleid jongeren in hun dialoog met Jezus in het gebed, in het lezen van de Schrift en in het sacramentele leven.

Dit moet stap voor stap worden vertaald in concrete ontmoetingen met jongeren. Begeleid hen in hun dialoog met Jezus in het gebed, in het lezen van de Schrift en in het sacramentele leven. Zo kunnen wij God ook in het dagelijks werk zichtbaar maken. Daar lijkt God vaak helemaal afwezig, maar juist dan moeten wij, door ons leven en onze ervaring van God, proberen Christus zichtbaar te maken.

Er ís dorst naar God. Het verlangen naar Hem bestaat, ook al is het verborgen, en daarom moeten wij beginnen bij de jongeren. Laten we vriendschap sluiten met Jezus. Op die manier kunnen wij, vol van vreugde, God zichtbaar maken in onze wereld.”