“Bereid zijn zich opnieuw te bekeren”

Je ouders, je collega's, je vrienden merken je verandering en beseffen dat het in jouw geval geen tijdelijke kwestie is, maar dat je niet meer dezelfde bent als vroeger. Maak je geen zorgen, ga door!: het vivit vero in me Christus – nu is het Christus die in je leeft – gaat in vervulling. (De Voor, 424)

Qui habitat in adiutorio Altissimi, in protectione Dei coeli commorabitur (Ps. 90, 1 [Introïtus van de Mis]), wie in de schutse van de Allerhoogste woont, zal verwijlen onder de bescherming van de God des Hemels. Wonen onder de bescherming van God, leven met God: dat is de riskante zekerheid van de christen. Wij moeten ervan overtuigd zijn dat God ons altijd hoort en aan ons denkt, want dan zal ons hart vol vrede zijn. Maar leven met God brengt ook een risico met zich mee, want Hij is niet tevreden met een gedeelte: Hij wil alles. Als we iets dichter bij Hem willen komen dan moeten we ook bereid zijn ons opnieuw te bekeren, een stap vooruit te zetten, meer aandacht te schenken aan zijn ingevingen en aan de heilige verlangens die Hij in onze ziel laat ontkiemen, en we moeten bereid zijn die in praktijk te brengen.

Sinds we voor het eerst bewust besloten hebben om volledig volgens de leer van Christus te gaan leven, zijn we zonder twijfel een stuk gevorderd op de weg van de trouw aan zijn woord. Maar is het niet zo dat er nog veel gedaan moet worden, dat er nog veel hoogmoed in ons is? Zonder twijfel moeten we nog ergens in veranderen: we hebben een grotere trouw en een diepere nederigheid nodig om minder egoïstisch te zijn zodat Christus in ons kan groeien, want: Illum oportet crescere, me autem minui (Joh. 3,30), Hij moet groter worden en ik kleiner.

We kunnen niet stilstaan. We moeten op het doel afgaan dat de heilige Paulus ons voorhoudt:Ikzelf leef niet meer, Christus is het die leeft in mij (Gal. 2,20). Het is een prachtige ambitie, de hoogste die er is: de vereenzelviging met Christus, de heiligheid. Er is geen andere weg als we consequent willen zijn met het goddelijk leven dat God door het doopsel in onze ziel deed ontkiemen. Vooruitgang is groeien in heiligheid, achteruitgang is zich afsluiten voor de normale ontwikkeling van het christelijk leven. Het vuur van de liefde voor God moet aangewakkerd worden, zodat het elke dag verder om zich heen kan grijpen en dieper in de ziel kan binnendringen. Als er steeds iets op het vuur wordt gegooid blijft het branden, en anders dooft het uit.

Christus komt langs, 58

Ontvang berichten per e-mail

email